Szczęście czy wyścig szczurów – co jest w życiu ważne

Jeszcze kilka lat temu, zanim do naszego kraju zawitały tłumnie wielkie korporacje, śmialiśmy się w głos, gdy ktoś tylko wspomniał o wyścigu szczurów. Dziś, żyjąc w wielkim mieście, gdzie deratyzację przeprowadza się regularnie, żyjemy w mieście korpo-szczurów, którym wydaje się, że w Polsce nikt już nie ma dzieci, bo dla każdego liczy się wyłącznie kariera i nieustanna pogoń za szczęściem.

Chcemy, żeby nasze dzieci były szczęśliwe. Jesteśmy przekonani, że zdrowe nawyki i najlepsze możliwe wykształcenie, o które walczymy w ich imieniu już od urodzenia, zapewnią naszym dzieciom świetlaną przyszłość. Naturalnym jest, że chcemy wyposażyć nasze dzieci najlepiej jak możemy i staramy się im zapewnić wszystko, co najlepsze: naukę pływania dla niemowląt, angielski już w żłobku, profilowane przedszkole i szkołę nauczającą zgodnie z najnowszymi trendami edukacyjnymi.

Dzięki tym wszystkim zajęciom, wyrosną z naszych słodkich maluszków wysportowani, szczupli młodzi ludzie, którzy bez problemu dostaną dobrze płatną pracę w wielkiej firmie i będą się wspinać po szczeblach kariery w tyle pozostawiając konkurentów. Tylko czy na pewno chcemy, żeby nasze dzieci brały udział w tym wyścigu szczurów?

Kariera czy dziecko?

Święte oburzenie i głośny sprzeciw wywołują akcje nawołujące do macierzyństwa, ale jak się ostatnio przekonałam podczas dyskusji w gronie znajomych na temat powodów jakimi kierują się młodzi ludzie przy podejmowaniu decyzji o posiadaniu dziecka, matek nikt o zdanie nie pyta.

Siedziałam nie dalej jak kilka dni temu wśród bezdzietnych znajomych w wieku, statystycznie rzecz ujmując, jak najbardziej reprodukcyjnym i słuchałam jak wygląda ich świat… Kariera, podróże, budowa domu sprawiają, że w dzisiejszych czasach praktycznie nikt nie ma dzieci. Poza tymi, którzy wpadli.

Początkowo czułam się oburzona. Ja, matka dwójki dzieci spędzająca większość czasu na placu zabaw, a na domiar złego jeszcze blogerka parentingowa, siedzę, słucham i nie wierzę. Nikt mnie o zdanie nie pyta! Dopiero po chwili zdałam sobie sprawę, że praca wśród bezdzietnych, skoncentrowanych na robieniu kariery ludzi w wieku 30+, sprawia, że mają spaczony obraz świata. Równie spaczony obraz świata mają matki, które obracają się jedynie w świecie innych matek.

Macierzyństwo czyli inny świat

Młoda matka jest jak istota z innego świata. Ani z nią pogadać, ani się spotkać, bo albo ciągnie za sobą bachora albo musi zaraz wracać na karmienie. Dopiero po kilku miesiącach młoda matka zaczyna nawiązywać nowe znajomości w swojej okolicy, odwiedzać place zabaw i wędrować zawsze tą stroną ulicy, po której jest mniej dziurawy chodnik i wygodniejszy dla wózka podjazd.

Jeszcze cztery lata temu byłam kompletnie sama, bo nikt z moich znajomych nie miał dzieci. Dziś niemalże wszyscy moi znajomi mają dzieci. Jak to możliwe? Przecież statystyki mówią, że w pierwszej połowie 2015 roku zanotowano najniższą od kilkunastu lat liczbę urodzeń! Po prostu zmieniłam znajomych. Dziś moi nowi znajomi mają w większości dwójkę dzieci. Zdarzają się nawet tacy, co mają trójkę i sami się śmieją idąc na spacer, że wzbudzają tą „patologią” sensację. Cóż, na placu zabaw nikogo to nie dziwi, a do miejsc obleganych przez korporacjuszy raczej nie zaglądają, bo z dziećmi nie ma po co.

Posiadanie dzieci sprawia, że pierwszą rzeczą, jaka interesuje mnie w nowym miejscu jest plac zabaw dla dzieci. Odwiedzam niemalże wyłącznie restauracje, które oferują krzesełka dla dzieci i mają zorganizowane kąciki zabaw albo chociaż dekorację, którą mogłyby się zająć dzieciaki, gdy my będziemy kończyli jedzenie. Wybór hotelu na wakacje sprowadza się do sprawdzenia głębokości brodzika i obejrzenia zdjęć z miniklubu. Reszta, w obliczu widma znudzonych dzieci, które trzeb będzie pilnować bez przerwy, nie ma kompletnie żadnego znaczenia.

Na wakacjach najważniejsze jest zadowolenie naszych dzieci, które potrzebują bezpiecznej przestrzeni do zabawy. Zadowolenie naszych dzieci jest tym, co zapewnia nam udane wakacje, bo wtedy nie musimy ich bez przerwy pilnować i sami możemy choć trochę odpocząć niezależnie od tego czy jesteśmy aktualnie w czterogwiazdkowym hotelu na Wyspach Kanaryjskich czy pod namiotem na kempingu oddalonym od naszego domu o jakieś 160 kilometrów.

Szczęście odkryte na nowo

Od kilku lat mam w pamięci słowa mojej mamy, które wypowiedziała w Egipcie podczas wycieczki do Karnaku. W trakcie zwiedzania świątyni mieliśmy okazję podziwiać pomnik Skarabeusza, który, aby mieć szczęście w życiu, obchodzi się trzykrotnie. Po obejściu pomnika trzy razy usłyszeliśmy jednak od przewodnika, że należy obejść go kolejne trzy razy żeby mieć dziecko, co poleca szczególnie młodym dziewczynom. Moja mama skwitowała ten żart jednym zdaniem:

– Jak będziesz mieć szczęście, to będziesz mieć i dziecko. Nie ma po co obchodzić go jeszcze kilka razy.

Minęło kilka lat, zanim przekonałam się co moja mama miała na myśli. Posiadanie dziecka przewartościowuje całe życie. Zmieniają się priorytety. Nagle doceniamy jakim skarbem jest przespana noc, możliwość wyjścia na zakupy bez konieczności powrotu na karmienie i zwyczajny spacer. Czujemy się szczęśliwe, gdy ktoś zgodzi się przez chwilę popilnować nam dziecka, żebyśmy w spokoju mogły zrobić najpotrzebniejsze zakupy spożywcze.

Oczywiście, również nie mając dzieci, można dostrzec jaką wartość stanowi nasze codzienne wygodne życie. Wyruszając na samotną wędrówkę po górach czy szlakiem św. Jakuba niosąc cały swój dobytek na plecach, a nawet objeżdżając świat autostopem, możemy znaleźć sens życia i szczęście. Dzięki pozbawieniu się na jakiś czas luksusów, nawet tych najbardziej błahych, jakimi może być używanie pralki, korzystanie z internetu, samochodu czy picie ulubionego napoju, możemy zdystansować się do tego co nas otacza i dostrzec szczęście, jakim jest nasze zwyczajne życie, wschody i zachody słońca, a nawet zapach porannej kawy.

Umiejętność odnajdywania szczęścia w codziennym życiu jest tym, co powinniśmy przekazać naszym dzieciom jako najlepszy kapitał na życie. W życiu najcenniejsze jest szczęście, które nie jest zależne od innych, a jedynie od nas samych i naszego sposobu postrzegania świata.

„Tajemnica szczęścia leży nie w posiadaniu rzeczy,

ale w umiejętności rozkoszowania się nimi.”