Trzylatka

Każdy etap życia dziecka charakteryzuje się czymś wyjątkowym. Noworodki zachwycają swoimi mikroskopijnymi rozmiarami. Małe rączki, malusieńkie stópki i słodkie usteczka wzbudzają zachwyt wszystkich ciotek i wujków. Kilkumiesięczne niemowlęta mają słodkie fałdeczki i pulchne policzki, które aż proszą się o całowanie. Na dodatek dzieci w tym wieku uśmiechają się w sposób, który rozbraja nawet tych, którzy deklarują, że nie lubią dzieci. Potem zaś przychodzi okres żłobkowo-przedszkolny, kiedy z nieporadnego berbecia dziecko staje się małym chłopcem albo małą dziewczynką. Przemiana ta kolejny już raz odbywa się na moich oczach, a ja nie mogę wyjść ze zdumienia jak szybko zmienia się taki mały człowiek.

Zdradzę Wam pewien sekret.

Uwielbiam być mamą małej dziewczynki!

Uwielbiam patrzeć jak powoli, z pisklątka nieświadomego swojej przynależnosci do którejkolwiek płci, wyrasta z niej mała kobietka. Wybucha radością na widok nowej pary rajstop w swojej szafie. Stroi się przed lustrem, przymierzając kolejne opaski i spinki. Kręci radośnie piruety przed dopiero nowym lustrem w naszym przedpokoju. Do moich ulubionych babskich zachowań Gabrysi należy jednak to, kiedy siada elegancko na krześle, poprawia opadającą jej na oczy grzywkę i prosi mnie o zrobienie jej zdjęcia <3 #ToTakieBabskie

Te wszystkie drobiazgi, które mój mąż nazywa przejawami babskiej próżności, są objawami rodzącej się w niej dziewczyńskości.

Wiecznie obrażona Gabriella zaskakuje nas ostatnio swoją wrażliwością. Ku mojemu zdumieniu, Gaba przejawia w kontaktach z młodszą siostrą niespotykaną u niej dotąd delikatność. Podbiega na każdy płacz Nelci-Anielci i gładzi ją po policzku mówiąc: Już dobrze, jestem przy Tobie, Anielciu.

Trzy latka to również ten wiek, kiedy dziewczynka manifestuje swoją kobiecość strojem. Tysiąc sukienek, milion spódniczek i bardzo czuły radar nastawiony na wyłapywanie wszelkich oznak męskości w stroju to moje najgorsze zmory. Wybieranie stroju do przedszkola zajmuje nam codziennie kilkadziesiąt minut. Jak widać, już trzyletnie dziewczynki dopada klątwa nie-mam-co-na-siebie-włożyć!

Zanim jednak zacznę głośno narzekać na długie szykowanie się do wyjścia albo na Gabciowe umiłowanie różu, cekinów i falban, ugryzę się szybko w język. Czas tak szybko mija, że nim się obejrzę, Gaba poprosi mnie o kupienie jej pierwszych nie-różowych buciorów i będzie chodzić wyłącznie w spodniach. Dobieranie kolorystyczne ciuchów odejdzie pewnie wtedy w niepamięć, bo wszystko i tak będzie będzie czarne. Albo jeszcze jakieś inne, zależnie od aktualnej mody…

Na szczęście ten etap buntu przeciwko kobiecości jest jeszcze daleko przed nami ;)